Kumaha Aing, Kumaha Anjeun?
Mang Dudung teh jelema nu sok murilit. Lamun aya nu ngahaja datang ka imahna mawa catetan hutang, manehna sok nyanghunjar, ngusap tarang, tuluy ngagerendeng, “Kumaha aing?” Mun nu nagih hutang teuas sakali, manehna sok beuki loba alesan.
“Duh, abdi mah acan aya. Ari ayeuna mah pas pisan keur hese. Kitu ge, si Eneng ayeuna kudu mayar sakola. Kumaha atuh?” Pokna bari neundeun leungeun kana dada siga nu riweuh pisan.
Tapi ari manehna sorangan nu dipiutang, caritana beda. Ti kajauhan keneh, beungeutna geus ngajeblag. Mun geus paamprok jeung nu boga hutang, manehna langsung nutug, “Kumaha anjeun?”
“Hese teuing nyiar duit keur mayar ka aing? Pan ari keur nginjeum siga nu gampang, da puguh aing butuh! Kumaha atuh, naha teu boga itikad alus?” pokna bari melong teuas.
Kitu bae wanci ka wanci, nepi ka balukar kacida. Poho kana hutang sorangan, tapi inget pisan kana hutang batur. Nepi ka hiji poe, hiji jalmi nu resah ka manehna datang bari mawa sarupaning catetan.
“Dudung, ari hutang maneh ka abdi kumaha? Sugan geus poho?” ceuk eta jalmi.
Mang Dudung kaget. Tarangna nu bareto tiis ujug-ujug hareudang. Balemeng. Tuluy manehna balelol deui, ngusap tarang, bari nyarita…
“Kumaha aing?”
Tapi ayeuna, nu di hareupeunana ukur seuri bari nyebut, “Kumaha anjeun?”