Sabiwir Hiji

Di hiji lembur anu cicing tur perenahna di lembah gunung, hirup saurang lalaki nu kasohor pisan jago ngabeja-bejakeun. Ngaran anjeunna Mang Dudung, tapi balarea leuwih wawuh nyebutna Sabiwir Hiji, lantaran sakabéh beja anu kaluar tina biwirna sok mawa kajadian anéh tur ngandung kahadean pikeun dirina sorangan.

Sagala Hayang Dicaritakeun

Sakapeung, bari ngopi di warung Mang Ujang, Sabiwir Hiji sok nyarita siga cenah anjeunna nu pangapaleun di lembur. Saperti hiji poé, anjeunna ngabejakeun yén lurah baris ngalarang sakabéh warga ngala kayu di leuweung. Padahal ceuk lurah mah teu aya aturan kitu, ngan ukur sasaha ogé kudu ngajaga leuweung ulah dirusak.

"Jang, upami hayang kayu mah atuh ka abdi, aya stok di tukangeun imah," ceuk Sabiwir Hiji, bari jiga adigung. Balukarna, warga anu percaya tuluy meuli kayu ti anjeunna kalayan harga mahal.

Si Tukang Karbit

Siga kitu, si Sabiwir Hiji téh sok maké kabiasaan éta pikeun kauntungan sorangan. Duka berita harga béas naék, duka cenah pasar rek dipindahkeun, malah cenah Mang Ujang rék ngaganti warungna ku toko swalayan. Warga sok ribut ku beja anu anjeunna sebarkeun, tapi antukna sadayana ukur goréng-goréng tarang.

Aya hiji budak ngora, Udin ngarana, nu geus bosen ku kabiasaan Sabiwir Hiji. "Ayeuna mah urang titajongkeun, urang uji naon benerna," ceuk Udin ka babaturanana.

Pamalesan Anu Matak Kiceup

Hiji poé, Udin nyebarkeun beja di pasar:

"Geura-geura, loba jalma nyarita yén Sabiwir Hiji boga emas dikurebkeun di tukangeun imahna!"

Gancang beja éta sumebar. Warga anu tadi sok percaya ka beja ti anjeunna, ayeuna geus garelut rék nalungtik. Malahan, Sabiwir Hiji sorangan gé ripuh mantuan ngagali taneuh di kebonna sorangan. Tapi, nepi ka peuting, euweuh emas naon-naon.

Udin sareng babaturanana ukur seuri di kajauhan. "Tah, rasa kaulah lamun hirup ukur diadumanis ku beja nu teu puguh!" ceuk Udin bari leuleuy.

Ti harita, Sabiwir Hiji jadi aral nyebarkeun beja nu asal-asalan. Geus kaduhung, tapi kabiasaan mah hese dirobah. Balukarna, jalanna di lembur jadi rada sepi, sabab teu aya deui beja nu henteu tangtu benerna...

Tapi ari kabiasaan mah, moal lila deui, meureun aya deui beja anyar. Anjeunna mah Sabiwir Hiji, lain Sabiwir Dua!