Si Lurah Nu Beuki Jauh

Si Lurah Nu Beuki Jauh
Si Lurah Nu Beuki Jauh


Si Lurah Nu Beuki Jauh

Kacaritakeun di hiji lembur nu leutik, aya pamilihan lurah anyar. Warga nu geus heubeul jeung nu ngora, sakabéhna satia ngadukung hiji calon nu kasohor hadé ahlak jeung janji-janji na. “Kuring mah moal jauh ti rakyat, baris nguping sagala kahayang jeung susahna balaréa,” kitu ceuk Kang Warja, calon nu kawilang pinter nuduhkeun diri sabagé jalma nu daék ngorbankeun hirupna pikeun masarakat.

Teu kahalangan, dina poé pemilihan, Kang Warja meunang kalawan sora nu kahontal ampir sakabéhna. Warga bagja, sabab batan lurah heubeul nu harayang sorangan wé untung, Kang Warja cenah moal kitu.

Dina Sabulan
Ti mimiti kapilih, Kang Warja sok ngajugjug warung kopi, ngariung jeung warga bari ngomongkeun kahadean-kahadean nu rék dipigawé. “Jalan rusak rek diaspal, cai rek dilancarkeun, warga nu butuh bantuan rek dibantu,” kitu unggal poé ucapna.

Warga bungah, karasa bédana. Kiwari lurah henteu sakuduna-jauh ti rahayat, tapi sakabéh kabutuhan rék diperhatikeun.

Dina Genep Bulan
Beuki lila, Kang Warja beuki jarang ka warung kopi. Cek béja, anjeunna mindahkeun imahna ka kota, ka perumahan anyar nu panto-pantona cahayaan sorangan. “Jauh geuning” ceuk Mang Udin, nu teu kungsi nempo deui lurah anyar di lembur.

Warga rék nelepon, HP na henteu bisa dihubungi. Katanya sok sibuk rapat di kota. Ceuk Mang Karta nu kantos ka kantor kecamatan, “Rapat sagala rapat, tapi jalan lembur mah tetep bolong-bolong.”

Dina Dua Taun
Kiwari, lurah angger jarang kasampak. HP na mun dihubungi, salawasna “nomor nu anjeun tuju, teu tiasa dihubungi.” Mun aya masalah di lembur, warga kudu nyoréang kantor kecamatan, éta gé henteu pasti lurahna aya.

Anu leuwih nyeri, panyakit warga henteu diteuleuman deui, cai henteu lanca, janji ngaspal jalan henteu laksana. Beuki jauh lurah ti rakyat.

Dina Opat Taun
Hiji poé, warung kopi di lembur rame deui. Aya jelema datang, maké baju alus, neundeun kartu nama. Warga kacida heran. “Tah, katingali deui Kang Warja!” ceuk Mang Udin bari nguseup kapeurih.

Kang Warja leuleuy ngomong: “Mang, Bibi, Akang, Abah, tahun payun mah pemilihan deui. Ulah hilap nyaluyuan urang deui!”

Warung kopi hareureuy, aya nu ceurik, aya nu seuri. Tapi kabéh geuning geus apal, yen lurah téh beuki jauh mun geus kapilih, ngan beuki deukeut mun rék kampanye deui!

😆

Next Post Previous Post