Sia Nu Salah, Abdi Nu Bener
Di hiji lembur, aya saurang lalaki nu ngaranna Mang Ujang. Manehna kasohor lain ku sabab kabagjaan atawa kasuksésan, tapi ku cara pikirna nu teu biasa. Sagalana salah, kajaba manehna sorangan.
“Ieu harga sagala mahal kusabab warung teuing loba,” pokna nalika keur ngopi di warung Bu Eros.
“Naha bet kitu, Mang?” ceuk Mang Dudung, nu harita keur mesen gorengan.
“Tah, lamun warung saeutik, urang moal loba pilihan. Mun pilihan saeutik, urang moal jadi bingung, pan? Mun henteu bingung, urang moal loba pikiran. Lamun henteu loba pikiran, moal loba dahar! Jadi éta harga nu mahal téh salahna warung nu teuing loba!” jelas Mang Ujang, lir siga profesor di kampus.
Mang Dudung ukur bisa unggeuk-unggeuk, teu kuat ngabantah sabab kacida jauhna logika nu diadugkeun ku Mang Ujang.
Teu lila, Mang Ujang ngeluh deui, “Cai hésé ayeuna mah, teu siga baheula.”
Bu Eros anu keur ngasongkeun kopi nanya, “Sugan mah kusabab usum halodo, Mang?”
“Henteu kitu! Ieu mah salah hujan nu henteu asup jadwal! Mun hujan datang sakumaha nu diduga, moal hésé cai. Jigana nu ngatur cuaca teu bisa maca jadwal kalender!” pokna bari neuteup ka langit siga nu ngoreksi kahadean alam.
Warga lembur geus biasa ku cara pikir Mang Ujang, tapi aya nu henteu kuat jeung ceukuna. Salasahiji urang lembur, Udin, milih ngabantah.
“Naha atuh sok nyalahkeun hal-hal nu teu aya hubunganana, Mang? Mending mun kitu mah usaha heula tibatan nyalahkeun warung, hujan, jeung anu séjénna.”
Mang Ujang ukur seuri hareugeueun, “Lain abdi nu salah, Udin! Sakabéh ieu kajadian téh pan planet-planet di langit téh ngorbit ka arah nu salah. Lamun urang hirup di planet séjén, meureun harga moal mahal, cai moal hésé, jeung abdi moal jomblo!”
Ku éta waleran, warga lembur ukur bisa seuri bari ngagaruk sirah. Sabab sanajan sakabéh dunya salah, Mang Ujang mah tetep nu bener.